Ali Kızıltuğ, Türk halk müziğinin önde gelen ozanlarından biridir. 1944 yılında Sivas’ın Divriği ilçesine bağlı Mursal köyünde doğdu. Alevi bir aileden gelen Kızıltuğ, müziğe küçük yaşlarda bağlama çalarak başladı. Bağlama çalmayı köyündeki Abbas Usta’dan öğrendi ve ilk yıllarda yöresel türküler ile başka âşıkların eserlerini seslendirdi. 1958’de bağlamayla tanışan sanatçı, 1969’da “Asrı Gurbet Harab Etmiş Köyümü” adlı ilk plağını çıkararak profesyonel müzik hayatına adım attı.

1971’de İstanbul Tepebaşı’nda düzenlenen bir atışma yarışmasında birinci oldu ve bu başarı, onun ozanlık kariyerinde önemli bir dönüm noktasıydı. 1973’te Ankara’ya yerleşti; burada hem memur olarak çalıştı hem de müzik hayatını sürdürdü. Devlet Demiryolları’nda ve Mamak Belediyesi’nde memurluk yaptı, 2000 yılında emekli oldu. Âşık Veysel Şatıroğlu ve Âşık Mahzuni Şerif’ten derin şekilde etkilendiğini ifade eden Kızıltuğ, uzun sap bağlamasını hüseyni düzeninde çaldı.

Kızıltuğ’un 2.000’den fazla eseri bulunmaktadır; bunlardan 103 plak ve 87 kaset yayımlandı. Eserlerinin 550’den fazlası başka sanatçılar tarafından seslendirildi. Şiirlerini genellikle önce yazıp sonra besteledi, ancak doğaçlama yeteneğiyle de tanındı. “Baykuşlara Kalan Köy” ve “Sorma Efendim” adlı iki kitabı yayımlandı; diğer eserlerini ise 10 ciltlik bir kitap serisi halinde yayımlamayı planlıyordu. Türkülerinde gurbet, sevda, toplumsal sorunlar ve insanlık temalarını işledi.

Dört çocuk babası olan Kızıltuğ, hayatı boyunca Alevi kimliği nedeniyle çeşitli zorluklarla karşılaştığını ifade etmiştir. 2011’de İstanbul’da Sivaslı Sanatçılar Birliği tarafından “Ustaya Saygı” programında yılın ozanı seçildi ve onur plaketi aldı. 2012’de ise Ankara Halk Ozanları Derneği tarafından “Yılın Ozanı” ödülüne layık görüldü.
Ali Kızıltuğ, uzun süredir kanserle mücadele ediyordu. 13 Aralık 2017’de, 73 yaşında, Ankara’da tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetti. Cenazesi, Çankaya-Oran Pir Sultan Abdal Cemevi’nde yapılan törenin ardından memleketi Mursal köyünde toprağa verildi. Türk halk müziğine bıraktığı zengin miras ve içten üslubuyla hâlâ sevgiyle anılmaktadır. Kendisi bir röportajında, “Ne yârimden vazgeçtim, ne sazımdan, ne de vatanımdan vazgeçtim. Nasıl Mursal’dan geldiysem, o mazlum, tertemiz bir köylü çocuğuysam, şimdi de aynıyım,” diyerek hayatını özetlemiştir.