Aşık Ali Ekber Çiçek, Türk halk müziğinin en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilen bir bağlama ustası, derlemeci ve halk ozanıdır. Alevilik kültüründen beslenen eserleriyle tanınan Çiçek, Anadolu’nun zengin müzik geleneğini geniş kitlelere ulaştırmış ve unutulmaz türküleriyle derin bir iz bırakmıştır. İşte Ali Ekber Çiçek’in hayatına dair detaylı bir özet:

Erken Dönem ve Çocukluğu:
Doğum: Ali Ekber Çiçek, 5 Haziran 1935’te Erzincan’ın Ulalar köyünde doğdu. Alevi bir aileden gelen Çiçek, yoksul bir çocukluk geçirdi.

Babasının Kaybı: 1939 Erzincan Depremi’nde, henüz 4 yaşındayken babasını kaybetti. Bu trajedi, ailesini ekonomik zorluklara sürükledi ve Çiçek, küçük yaşlardan itibaren rençberlik (çiftçilik) yaparak geçimlerine katkıda bulundu.

Müziğe İlk Adım: Çocukluğunda cem toplantılarına katılarak Alevi deyişleri ve ezgileriyle tanıştı. 5 yaşında dedesinin bağlamasını çalmaya başladı ve bu ortamda müzik yeteneği fark edildi. Bağlama, onun hayatının ayrılmaz bir parçası haline geldi.
Eğitim ve Gençlik Yılları:
İlkokulu Ulalar köyünde okudu, ancak maddi imkansızlıklar nedeniyle eğitimine devam edemedi. Buna rağmen, müzik aşkı onu hiç bırakmadı.

Genç yaşlarda köyünde katıldığı cemlerde saz çalmaya ve söz söylemeye başladı. Bu dönemde Alevi-Bektaşi geleneğinden etkilenerek deyişler öğrenip icra etti.
Müzik Kariyerinin Başlangıcı:
İstanbul’a Göç: Müziğe olan tutkusunun baskın gelmesiyle Erzincan’dan İstanbul’a göç etti. Burada halk müziğinin önemli isimleriyle tanışma fırsatı buldu.

TRT Dönemi: Askerlik sonrası, 1950’lerin sonunda TRT’nin açtığı sınavı kazanarak Ankara Radyosu’na katıldı. Muzaffer Sarısözen gibi dönemin usta isimleriyle çalıştı ve “Yurttan Sesler Korosu”nda yer aldı. Henüz 14 yaşında TRT Radyosu’nda çalmaya başladığına dair bilgiler de vardır, bu onun erken yaşta yeteneğinin fark edildiğini gösterir.

Derlemecilik: Ali Ekber Çiçek, 35 yılı aşkın bir sürede Anadolu’nun dört bir yanından 400’den fazla türküyü derledi. Bu derlemeler, TRT arşivlerinde 54 kaset olarak yer aldı ve Türkiye’deki pek çok türkü sanatçısı tarafından seslendirildi.

Önemli Eserleri:
En bilinen eseri “Haydar Haydar” adlı deyişidir. Bu eser, Alevi-Bektaşi tasavvufunun derinliğini yansıtır ve onun ustalığını gözler önüne serer.

Diğer tanınmış türküleri arasında “Gönül Gel Seninle Muhabbet Edelim”, “Derdim Çoktur Hangisine Yanayım” ve “Yolumuz Gurbete Düştü” yer alır. Bu eserler, hem duygusal hem de felsefi derinlikleriyle dikkat çeker.

Kişisel Hayatı:
Evlilikleri: Ali Ekber Çiçek, kendisi gibi sanatçı olan Cemile Cevher Çiçek ile evlendi. Ancak bu evlilik, 8 yıl sonra çocukları olmadığı gerekçesiyle sona erdi. Daha sonra Sevgi Çiçek ile evlendi ve bu evlilikten 1976 doğumlu Ebru adında bir kızı oldu.

Alevi Kimliği: Çiçek, Alevi inancına bağlı bir ozan olarak yetişti. Cemlerde öğrendiği deyişler ve tasavvufi anlayış, müziğinin temelini oluşturdu.

Son Yılları ve Vefatı:
Belgesel: 2003 yılında TRT, Çiçek’in hayatını konu alan “Cahilden Uzak Dur, Kemale Yakın” adlı bir belgesel çekti. Bu belgesel, onun müzik yolculuğunu ve felsefesini detaylıca ele aldı.

Hastalık ve Ölüm: Ali Ekber Çiçek, pankreas kanserine yakalandı ve bu hastalığa yenik düşerek 26 Nisan 2006’da, 70 yaşında İstanbul’da hayata veda etti.

** defin Yeri**: Vasiyeti üzerine, Balıkesir’in Edremit ilçesine bağlı Tahtakuşlar köyünde defnedildi.

Mirası:
Ali Ekber Çiçek, Türk halk müziğine yaptığı katkılarla bir çınar olarak anılır. Derlediği türküler ve kendine özgü bağlama üslubu, Anadolu’nun kültürel zenginliğini gelecek nesillere aktarmıştır.

“Müziğin dili yoktur, gönülden gönüle bir yolumuz var” sözü, onun sanat anlayışını özetler. Politikadan uzak durmayı tercih eden Çiçek, türkülerin evrensel bir sevgi dili olduğuna inanıyordu.

Ek Notlar:
Çiçek’in müziği, Alevi-Bektaşi geleneğinin yanı sıra Anadolu’nun genel halk kültürüyle de harmanlanmıştır. Bu, onu hem yerel hem de evrensel kılan bir özelliktir.

Japonya’da bile Türk etnik müziği üzerine dersler vermiş olması, onun uluslararası çapta tanındığını gösterir.
Ali Ekber Çiçek, sazıyla ve sesiyle Anadolu’nun ruhunu yansıtan bir ozan olarak hafızalarda yer edinmiştir.